Spadek cukru w trakcie wysiłku i wysoki cukier po – to już przeszłość

Taką sytuację zna pewnie większość cukrzyków. Sama zaliczałam się do tego nieszczęsnego i sfrustrowanego grona. Jeśli dziś tak miałby wyglądać moje codzienne treningi, to po prostu by ich nie było, ponieważ towarzyszyłaby mi ciągła niemoc, złość, poczucie niesprawiedliwości.

• Zjadam posiłek 2-3 godziny przed treningiem, najlepiej coś z WBT (wymiennik białko-tłuszczowy, np. makaron, pierogi).
• Podaję normalnie insulinę (w tym przypadku bez uwzględnienia WBT) + włączam od razu cel tymczasowy (dla pompy MiniMed 780g, dla innych pomp będzie to zmniejszenie procentowe bazy, czyli wlewu podstawowego).
• Po ok. 2 godzinach zaczynam trening. Cukier powinien być w okolicach 120mg/dl – 150 mg/dl (cel tymczasowy ustawiony na 150 mg/dl cały czas włączony).
• Po tych 2 godzinach powinien już zadziałać WBT z makaronu i cukier podczas rozpoczętego wysiłku utrzyma się lub może nawet lekko rosnąć. Ale zaczynamy wysiłek, więc tym wzrostem się nie przejmujemy. Jeśli nie wzrośnie powyżej 200 mg/dl i więcej, to jest OK. Cel tymczasowy może być nadal włączony. 
• Warte uwagi jest to, że po 2 godzinach po posiłku nie mam już aktywnej insuliny z posiłku (Fiasp). Aktywna insulina w trakcie wysiłku może powodować spadki cukru. Działa zatem tylko wlew podstawowy oparty na włączonym celu tymczasowym. Należy zwrócić uwagę na inne insuliny, np. Novo Rapid, które zaczną działać najwięcej właśnie po 2 godzinach. Wtedy być może warto rozpocząć wysiłek trochę później od zjedzenego posiłku.
• Jeśli cukier zacznie spadać przed wysiłkiem (np. pół godziny przed), lub po paru minutach od rozpoczęcia wysiłku, wyłączam całkowicie pompę i dojadam na szybko 0,5 – 1 sztuki średniego, dojrzałego banana (dojrzały szybciej zadziała) lub wypijam 1 WW elektrolitów. Elektrolity są bardzo dobre w trakcie wysiłku, nawadniają i podnoszą cukier. Ważne, żeby nie dojadać nic czekoladowego, np. batonik, bo ten, owszem, zacznie działać, ale później niż banan czy napój i dodatkowo wybije nam też później cukier. A my przecież zaraz chcemy ruszyć na trening, a nie czekać aż cukier się unormuje .
• Jeśli cukier zacznie mocno rosnąć w trakcie wysiłku, rozważam, czy nie podać korekty. Wtedy albo daję korektę z kalkulatora bolusa dla włączonego celu tymczasowego, albo wyłączam cel tymczasowy i sprawdzam, ile pompa chce mi podać korekty insuliny. Taką korektę (bez celu tymczasowego) podaję, gdy wiem, że chciałabym coś zaraz dojeść, a cukier mam na poziomie, np. 220 mg/dl. Wtedy jest on za duży na zjedzenie, więc warto podać trochę insuliny. Dopiero jak cukier ma trend spadkowy, zaczynam jeść.
• Jeśli odnotowuję mimo wszystko hipoglikemię (zdarza mi się to wyjątkowo rzadko), bądź mocny trend spadkowy, np. z dwoma lub trzeba strzałkami, to wiem, że zaraz będzie źle . Zatrzymuję się, czekam 15 – 20 minut aż cukier się ustabilizuje i ruszam dalej. 
• Kończąc wysiłek, odpowiednio wcześniej wyłączam cel tymczasowy lub włączam pompę. Przykładowo 20 minut przed zakończonym wysiłkiem, jeśli cukier jest stabilny i oscyluje w okolicach 120 mg/dl można już włączyć pompę i cel tymczasowy. Jeśli cukier jest wyższy, np. 150mg/dl, podaję lekką korektę (korzystam z kalkulatora bolusa lub wpisuję sztuczne WW – tylko z tym ostrożnie), żeby po wysiłku nie wybiło. Ważne, żeby to zrobić w trakcie wysiłku, a nie dopiero po, bo będzie za późno i hiper murowane.
• Po skończonym wysiłku konieczne jest zjedzenie WW i danie insuliny. Jeśli wysiłek nie trwał dłużej niż 4 godzinny, to podaję dokładnie tyle samo insuliny, ile zjadam WW (warunek cukier w okolicach 120 mg/dl). Jeśli wysiłek trwał dłużej niż 4 godziny lub był bardzo intensywny mogą pojawić się spadki cukru w późniejszych godzinach (organizm nawet po skończonym wysiłku działa na podkręconych obrotach), dlatego wtedy do posiłku podaję o ok. 20%-30% mniej insuliny niż zazwyczaj. Ewentualnie też jem posiłek z WBT (utrzyma lub podniesie on cukier po kilku godzinach). Kolejny warunek: wiem, że pompa nie była przez dłuższy czas wyłączana podczas wysiłku i działał cel tymczasowy. Druga uwaga: dla niektórych jazda na rowerze przez godzinę może być bardzo dużym wysiłkiem (np. nie ma się kondycji lub dopiero zaczyna przygodę ze sportem), wtedy też można odnotowywać spadki po zakończonym wysiłku, nawet krótkim.
• Dłuższy niedobór insuliny w trakcie wysiłku może powodować wzrost po zakończeniu treningu (warunek krótki, mało intensywny trening). Dzieję się tak, gdy np. zatrzymamy całkowicie działanie pompy podczas wysiłku, z powodu niskiego cukru w trakcie. Należy wtedy ten niedobór uwzględnić przy podaży insuliny do posiłku. Wtedy zazwyczaj podaję insulinę 1:1 lub nawet lekko na górkę + 20%.
• Uwaga na to co zje się w trakcie treningu. Ja wiem, że batoniki są dobre, ale konsekwencje ich zjedzenia można odczuwać nawet kilka godzin po wysiłku . Wówczas najlepiej uwzględnić to przy podaży insuliny do posiłku potreningowym. Polecam dla krótkich wysiłków sięgać po banany, suszone morele, ewentualnie dextro. Natomiast dla hardkorowców, którzy trenują powyżej 4 godzin, batoniki jak najbardziej dużej krzywdy dla cukru nie zrobią.