Od czasu przejścia z pompy Accu-Chec Spiryt Combo na pompę Medtronic MiniMed 640 g zmienić musiałam również wkłucia. Za pomocą wężyka i wkłuć, dostarczana jest insulina do organizmu. Zmienia je się minimum co 3 dni, w przypadku metalowych, co 2.  Do każdej pompy są różne wkłucia i ich rodzaje. Nie ma ich zbyt dużo, średnio ok. 3-4 do każdej pompy. Problem pojawił się, kiedy za pomocą specjalnego urządzenia (zdjęcie poniżej), wkłucia te się zaginały (zdjęcie powyżej).  

Najgorsze, że nie od razu można było zobaczyć, że wkłucie nie działa. Dopiero, jak patrzyłam na cukier na wyświetlaczu na pompie i to co się z nim wyprawiało, wiedziałam co jest grane. Dodatkowo pojawiał się dopiero później komunikat – blokada przepływu.

Tak, glikemia potrafiła wzrosnąć nawet ponad 350 mg/dl. Zapytacie pewnie:

Dlaczego tak długo czekałaś, nie mogłaś od razu zmienić wkłucia?

Fakt, trochę jest w tym racji, a trochę nie. Wiadome jest, że po założeniu nowego wkłucia, cukier ma tendencję do rośnięcia. Może tak być nawet przez kilka dobrych godzin. W tym przypadku startowałam już ze zbyt wysokiego cukru, ok 250 mg/dl. Miałam przetrzymane więcej niż 3 dni wkłucie. Zorientowałam się, jak cukier zaczął rosnąć, że pewnie mam już je ze 4 dni. No i wymieniłam je, a że cukier zaczął drastycznie rosnąć i żadna dawka insuliny nie mogła go zbić (zobaczcie, ile małych niebieskich kwadracików na lewym zdjęciu. Oznaczają one podanie insuliny.) to wkłucie musiało być źle wbite.

Wyjęłam je i wbiłam nowe, drugie. Znowu zonk, cukier niespada, wyjmuję i znowu zagięta kaniula. Wbiłam 3. Cukier nadal nie spadał, wyszedł już nawet ponad skale 400 mg/dl. Wbiłam 4. wkłucie, ale z nowej partii. W pogotowiu miałam już pen z insuliną. Ale po 20 minutach, pojawiała się skala na pompie i cukier 386mg/dl↓ (strzałka oznacza delikatny spadek). Wiedziałam, że 4 wkłucie zadziałało. Uff, bo już zaczęłam się mocno niepokoić…I tak po 40 minutach było już 322mg/dl ↓↓↓ (mocny spadek glikemii). Niestety zbyt późno zareagowałam i doprowadziłam do hipoglikemii. Cukier zaczął nagle drastycznie spadać, być może z podaży wcześniejszych jednostek insuliny do tych 3 wkłuć, które nie działały. Powinnam go zatrzymać już nawet przy 230 mg/dl z tendencją w dół. Pompa też wykryła spadek, ale jak to sztuczny mózg, wyłączyła podawanie zbyt późno. Szybkie dojedzenie też nie dało rady… Cóż mój błąd, ale też i nowe doświadczenie przy okazji 🙂 .

Teraz stoję przed dylematem, jakie inne wkłucia mogę zastosować? Mam do wyboru 2:

• te po lewej wbijane są pod kątem, też mają teflonową kaniulę
• te po prawej są metalowe, igły się nie wyjmuje

Idealnym zdają się te pod kątem, przeznaczone szczególnie “dla dzieci i dorosłych o szczupłej budowie ciała, ludzi prowadzących bardzo aktywny tryb życia”. No idealne dla mnie 😉 !  Spokojnie nie może być tak pięknie. Na forum dowiedziałam się, że pozostają po nich małe, białe blizny… Jedna dziewczyna przyznała się, że ma ich pełno.

Ponoć te metalowe sobie ludzie chwalą, ale tutaj nie dość, że trzeba zmieniać je co 2 dni, to jeszcze dodatkowo, co wkłucie, wypełniać wężyk insuliną (dodatkowa zabawa). Nie mówię, że dofinansowanie wkłuć z refundacji przewidziane jest 1 wkłucie na 3 dni. Brawo Polska!

Stoję więc przed dylematem. Pewnie trzeba będzie wypróbować oby dwa. Te zagięte będę reklamować. I widzicie, życie cukrzyka to ciągła walka, nie tylko z cukrami, ale po drodze jest tyle, innych rzeczy, że aż się czasem odechciewa… Zwłaszcza po takiej walce z wielkim cukrem i tyloma wkłuciami, wbijanymi jedno po drugim, na dodatek bezskutecznie.